Göl Kenarı

Konu: Göl Kenarı Paz Ekim 19, 2008 6:14 pm

Daniel, odasında oturuyor bir yandan da yeni atandığı yazarlıkta yapmak istediği şeyleri düşünüyordu . Tam şu sıralar güneş etkisini biraz olsun azlatmış ; hafif bir rüzgar esmeye başlamıştı . Odasının penceresinden gelen rüzgarla Daniel kendisini biraz daha rahat hissetmeye başlamıştı . Tam o sırada esen rüzgarla burnuna gelen kokuyla kalp atışları hızlanıverdi . Bu koku ona burnunda tüten sevgilisini anımsatmıştı . Aklındaki bütün düşünceler siliniverdi o an . Aklındaki tek şey ve tek yapmak istediği hemen şimdi gidip sevgilisini görmekti .

Daniel hemen seyahat pelerini üzerine geçirip cisimlenmek için Hogwarts Okulu arazisinin dışına çıktı . Burada da tıpki bakanlıktaki gibi koruyucu büyüler vardı . Aslında Hogwarts'a gitmek için can atıyordu Daniel . Hemen gitmek istediği yere odaklandı . ...Göl Kenarı... Göl Kenarı.. O iğrenç sıkışma hissini yaşayıp gözlerini açtığında , tam istediği yerde yani Hogwarts Okulu şatosunun kapısının önündeydi . Hemen bir kaç büyü mırıldanıp ihtişamlı kapının ardına kadar açılmasını sağladı . Hogwarts Okulu arazisi bütün güzelliğiyle karşısında duruyordu işte .

Birkaç dakka şatoya doğru bakıp oranın havasını içine çekti Daniel . Sonra hızlı adımlarla aklındaki yere yani göl kenarına gitmeye başladı . Oraya geldiğinde gölü güzelliğinden hiçbirşey kaybetmemiş şekilde karşısında buldu . Tek eksiği bu güzelliği taçlandıracak olan sevgilisiydi . Daniel hemen asasını havaya kaldırım sevgilisine haber göndermek için cismani bir patronus yarattı . Şimdi yapılacak tek şey sevgilisinin gelmesini beklerken gölün muhteşem manzarasını seyretmekti .

Konu: Geri: Göl Kenarı Paz Ekim 19, 2008 6:45 pm

Ağlıyordu Lisa. Gözlerinden süzülen her damlada daha da boğuluyordu geçmişin derinliklerine. O gece hiç uyumamıştı. Göz kapakları şiş şiş olmuş, ağlamaktan mavi gözleri kızarmıştı. Yorganını kafasına kadar çekmişti. Yağmur şiddetini ne kadar arttırsa da onunla yarışamazdı. Geçmişin izleri mühürlemişti onu. O kadar yoğun bir kederdi ki bu, normalde Metamorfmagus'ken sarı olan saçları doğal haline, kızıla dönüşmüştü. Sonunda yeteneği de elinden gidiyor, dünyada ona ait hiç bir şey kalmıyordu. Aslında istediği de buydu. Sessiz sedasız yok olmak, dünyayı terk etmek...

Karyolasının uzun beyaz perdelerini çekti. Kalın ve kahverengi yorganını üzerinden atıp son bir gayretle ayağa kalktı. Pofuduk mavi terliklerinin üzerinde durduğu kahverengi kilim dün gecenin esiri olan bir tekmeyle odanın ortasındaydı şimdi. Ayağa kalktı Lisa. Üzerindeki kıyafete baktı. Gri ve bol bir eşofman giymişti dün gece. Onunla yatmıştı. Sonra ilerleyip aynaya baktı. Gerçekten feci görünüyordu. Kızıl saçları dağılmış ve kabarmıştı. Mavi gözleri kan çanağına dönmüştü. Gözlerinin altı mosmordu. Dudakları çatlamış ve soğuktan kızarmıştı. Ellerinin üzerindeki damarlar ortaya çıkmıştı. Normalde gerçekten çok bakımlıydı ama bu iki gün içerisinde kendinde değildi pek. Hayatla olan ilişkisi kesilmişti. Şimdi yeniden başlaması gerekiyordu. Her şeyi unutması...

Üzerindeki pasaklı giysileri fırlatıp banyoya girdi. Su ona her değdiğinde kafasındaki düşünceleri atıyordu. Suyla oynamayı küçüklüğünden beri çok severdi. Babasıyla sık sık denize giderdi. Tabii o ölene kadar. O öldükten sonra hiç bir şey istediği gibi olmamıştı. Ailenin bütün fertleri dağılmıştı. Lisa hariç. Lisa kalmıştı. Kalınca da eline fazla birşey geçmemişti ya hani...

Banyodan çıktı. Sıcak su onda bir etki yaratmıştı. Artık başkalarına göre değil, kendi isteğine göre yaşayacaktı. Aynanın karşısına geçip ateş kızılı saçlarına baktı. Evet, bu saçlar gerçekten de güzeldi. Ama biraz daha koyu olmalıydılar. Gözlerini sıkıca kapayıp aklına Gryffindor Yatakhanesi'ndeki perdelerin he gözünü çalan ahenkli kızıl rengini hayal etti. Gözlerini açtı ve aynaya baktığında saçlarını istediği gibi buldu. Tırnaklarının boyunu biraz uzattı ve makyaj dolabındaki oje koleksiyonundan şeffaf beyaz renginde bir oje alıp bakımlı ve temiz tırnaklarına sürdü. Saçlarına ne yapmalıydı acaba? Aslında açıkken de güzeldiler ama bir şekil verilmesi gerekiyordu...

Kömür karası bir yatakodası takımı vardı. Makyaj aynasının yanındaki çekmeceyi açtı. Çekmeceden eski mi eski bir fırça çıkarıp saçlarının ucunu doladı. Biraz bekleyip yavaşça çekti. Tek tek bütün buklelere yaptıktan sonra sıra giyeceği kıyafete gelmişti. Dolaptan siyah, gelinlik tarzı bir elbise çıkardı. Eteği diz üstündeydi ve çapraz askılarla tutturulmuştu. Elbisenin altına kırmızı bir topuklu ayakkabı giydi. Kırmızı çantasıyla da bir kombine oluyordu. Aynaya baktı ve sadece kırmızı bir ruj ile siyah bir far sürdü. Düğüne gidiyordu sanki. Çocuk gibiydi gerçekten. Kendine o da güldü. Daniel onu bu haliyle görse ne yapardı acaba?

Daniel... Kaç gündür göremiyordu onu. Gerçekten özlemişti onu. Çok merak ediyordu. Hiç haber de alamamıştı. Derken içeri pencereden süzülerek giren bir Patronus gördü. Daniel'in Patronusu'ydu bu! Konuşuyordu. Lisa'yı Göl Kenarı'na çağırıyordu. Demek ki geri dönmüştü. Geri dönüp Lisa'yı görmek istemişti...

Cisimlenirken biraz dengesini kaybetse de burnuna gelen tuzlu su kokusuyla doğru yere geldiğini anladı. Gözlerini açtığında ay ışığının göl üzerinde yarattığı yakamozu görüp hayranlıkla ona baktı. Ama bu yeterli değildi. Gözleri Daniel'i arıyordu. O yakamozdan bile daha parlaktı Lisa için. Ve yakamozunu gördü Lisa. Gölün kenarında oturmuş taş atıyordu suya. Kendi kendisiyle kim daha uzağa atacak yarışı yapıyordu belli ki. Onu görünce bütün kederi kaybolmuştu bir anda. Sessizce arkasından dolaştı. Tam saçlarının hizasına oturdu. Ve elleriyle gözlerini kapattı. Bakalım onu tanıyabilecek miydi? Hoş, zaten onu oraya çapıran Daniel'di. Ama oyun oynamayı seviyordu Lisa. Hele de Daniel'i kızdırmak ona çok zevk veriyordu.

Konu: Geri: Göl Kenarı Paz Ekim 19, 2008 7:10 pm

Daniel gölün güzelliğine dalmış gitmişti . Aslında bu güzelliğin içinde bile Lisa'yı düşünüyordu . Onunla tanışalı yaklaşık bir yıl olmuştu . Ama daha dün gibiydi . Daniel'in hayatında yaşadığı en şanslı gündü o . O günden sonra hayatı değişmiş yaşama farklı bakmaya başlamıştı . Sanki hayatına bir güzellik bir cıvıltı gelmişti . Artık bu ilişkiyi bir adım daha ileri götürmenin zamanının geldiğini düşünüyordu Daniel. Bu ilişki bunu hakediyordu . Bunun için gerekli herşey ortadaydı işte . Birbirini seven iki yürek ve aralarında duyguların en güzel olanı olan aşk ....

Birkaç dakka sonra gözleri kapandı Daniel'in . Anında kafasındaki bütün düşünceler silindi . Gölden gözlerini çevrip arkasını döndüğünde ilk günkü gibi çarmaya başladı Daniel'in
kalbi . işte karşısında sevdiği kadın duruyordu . Başka ne isteyebilirdi ki .
''Merhaba Aşkım!''

Daniel bunları kalbinin derinliklerinden gelen en içten duygularla söylemişti . Sonra dayanamayıp biraz ilerleyerek ona sarılıverdi . Şimdi biraz olsun duygularını bastırabiliyordu işte . Ona sarılmak kokusunu içine çekmek onu rahatlatıvermişti