Drake zorlukla gözlerini kaldırdı, hiçbiryerini oynatacak enerjisi yoktu. Yağmur iyice şiddetlenmişti. Quidditch sahasındaydı, süpürgeden düşmüştü... Karşısında Veronica duruyordu. "Tanrım, bu cennet olmalı!" diye geçirdi içinden. Veronica ona birşeyler içirmeye çalışıyordu, içecek enerjisi bile yoktu ama. Zar zor birkaç damla yuttu. Başındaki damarlar dışarı çıkacak gibiydi. İçtiği şey onu biraz kendine getirdi. Zorlukla ayağa kalkmaya çalıştı, kolunun kırıldığını fark etti:
"Sakin ol!!Sanırım bileğini kırdın..Dur da düzelteyim..Ama hem hareket etmemen hem de konuşmaman gerek kendimi büyüye verebileyim!!"
"Brachıum Emmendo!"
Drake'in kolu düzelmişti. Hafifce gülümsedi.
"Ehh..En azından bu düzeldi..Şimdi sıra diğer meseleye..Neden kaçtın??Yaptığın şeyden utanmaman gerekir bence çünkü çok güzel bir davranıştı.."
Birşeyler söylemeye çalıştı, ama söyleyemiyordu. Bitkin bir haldeydi... "...çok güzel bir davranıştı..." Acaba Veronica'da onu seviyor muydu? Ve beklediği sözler Veronica'nın ağzından çıktı:
"Kaçmasaydın sanaa...Seni sevdiğimi söyleyecektim.."
Veronica kıpkırmızı olmuştu... Yağmur sağanak halinde yağıyordu, şimşekler çakmaya başladı. Drake olanlara inanamadı, evet, sonunda söyleyecekti:
"Şeyy... Ben... Bende seni seviyorum, hemde çok seviyorum, SENİ SEVİYORUM!!!"